Targinact Comp Prol 20/10mg Comp 30

• Ernstige pijn die alleen met opioïde analgetica adequaat behandeld kan worden

Welke stoffen zitten er in dit middel?

De werkzame stoffen in dit middel zijn oxycodonhydrochloride en naloxonhydrochloride.

Targinact 5 mg/2,5 mg Iedere tablet met verlengde afgifte bevat 5 mg oxycodonhydrochloride, overeenkomend met 4,5 mg oxycodon, en 2,5 mg naloxonhydrochloride als 2,73 mg naloxonhydrochloride dihydraat, overeenkomend met 2,25 mg naloxon.

Targinact 10 mg/5 mg Iedere tablet met verlengde afgifte bevat 10 mg oxycodonhydrochloride, overeenkomend met 9 mg oxycodon, en 5 mg naloxonhydrochloride als 5,45 mg naloxonhydrochloride dihydraat, overeenkomend met 4,5 mg naloxon.

Targinact 20 mg/10 mg Iedere tablet met verlengde afgifte bevat 20 mg oxycodonhydrochloride, overeenkomend met 18 mg oxycodon, en 10 mg naloxonhydrochloride als 10,9 mg naloxonhydrochloride dihydraat, overeenkomend met 9 mg naloxon.

Targinact 40 mg/20 mg Iedere tablet met verlengde afgifte bevat 40 mg oxycodonhydrochloride, overeenkomend met 36 mg oxycodon, en 20 mg naloxonhydrochloride als 21,8 mg naloxonhydrochloride dihydraat, overeenkomend met 18 mg naloxon.

De andere stoffen in dit middel zijn:

Targinact 5 mg/2,5 mg Tabletkern: Ethylcellulose, stearylalcohol, lactosemonohydraat, talk, magnesiumstearaat, hydroxypropylcellulose.

Tabletomhulling: Polyvinylalcohol, gedeeltelijk gehydrolyseerd, titaandioxide (E171), macrogol 3350, talk, brilliant blauw FCF-aluminiumlak (E133).

Gelijktijdig gebruik van opioïden, waaronder oxycodonhydrochloride en sedativa zoals benzodiazepinen of verwante geneesmiddelen, verhoogt het risico op sufheid, ademhalingsproblemen (ademhalingsdepressie), coma en kan levensbedreigend zijn. Daarom mag gelijktijdig gebruik alleen worden overwogen wanneer andere behandelopties niet mogelijk zijn.

Als uw arts u toch Targinact samen met sedativa voorschrijft, moeten de dosis en duur van de gelijktijdige behandeling beperkt worden door uw arts.

Licht uw arts in over alle sedativa die u inneemt, en volg het doseringsadvies van uw arts zorgvuldig op. Het kan nuttig zijn om vrienden of familie te vragen waakzaam te zijn voor de hierboven vermelde tekenen en symptomen. Neem contact op met uw arts wanneer u dergelijke symptomen ondervindt. Voorbeelden van deze sedativa of gerelateerde geneesmiddelen zijn:

• andere sterke pijnstillers (opiaten);

• geneesmiddelen om epilepsie, pijn en angst te behandelen, zoals gabapentine en pregabaline;

• slaapmiddelen en kalmeermiddelen (sedativa zijn onder meer benzodiazepinen, hypnotica, anxiolytica);

• geneesmiddelen om depressie te behandelen;

• geneesmiddelen tegen allergie, wagenziekte of misselijkheid (antihistaminica of anti- emetica);

• geneesmiddelen om psychiatrische of mentale aandoeningen te behandelen (antipsychotica zijn onder meer fenothiazinen en neuroleptica);

• spierverslappers;

• geneesmiddelen voor de behandeling van de ziekte van Parkinson.

Als u deze tabletten op hetzelfde tijdstip als uw andere geneesmiddelen inneemt, kan het effect van deze tabletten of het andere geneesmiddel, zoals hieronder wordt beschreven, gewijzigd worden. Vertel het uw arts als u een van de volgende geneesmiddelen inneemt:

• geneesmiddelen die de bloedstolling verminderen (coumarinederivaten), de bloedstollingstijd kan versneld of vertraagd worden;

• antibiotica van het macrolide-type (zoals claritromycine, erythromycine of telithromycine);

• antischimmelmiddelen van het azool-type (bijv. ketoconazol, voriconazol, itraconazol of posaconazol);

• een specifiek geneesmiddel gekend als een proteaseremmer om HIV te behandelen (bijv. ritonavir, indinavir, nefinavir of saquinavir);

• cimetidine (een geneesmiddel voor maagzweren, indigestie of maagzuur);

• rifampicine (gebruikt voor de behandeling van tuberculose);

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Belangrijke bijwerkingen om op te letten, en wat te doen als u hier last van krijgt:

Als u last krijgt van een van de volgende belangrijke bijwerkingen, raadpleeg dan onmiddellijk de dichtstbijzijnde arts.

Langzame en oppervlakkige ademhaling (ademhalingsdepressie) is het grootste risico van een overdosering met een sterke pijnstiller (opioïd). Dit komt het meest voor bij oudere en verzwakte patiënten. Sterke pijnstillers (opioïden) kunnen ook een ernstige daling van de bloeddruk veroorzaken bij patiënten die hier gevoelig voor zijn.

De volgende bijwerkingen zijn waargenomen bij patiënten die werden behandeld voor pijn

Vaak (komt voor bij minder dan 1 op de 10 mensen)

• buikpijn • verstopping (constipatie) • misselijk voelen • winderigheid • gevoel van ongewone zwakte • diarree • droge mond • zuurbranden • overgeven • minder of geen eetlust • gevoel van duizeligheid of tollen • hoofdpijn • opvliegers • vermoeidheid of uitputting • jeukerige huid • huidreacties / uitslag • zweten • duizeligheid • slaapproblemen • sufheid

Soms (komt voor bij minder dan 1 op de 100 mensen)

• opgezwollen buik • abnormale gedachten • angst • verwardheid • depressie • zenuwachtigheid • beklemd gevoel op de borst, vooral als u al een hart- en vaatziekte hebt • daling van de bloeddruk • ontwenningsverschijnselen zoals gejaagdheid • flauwvallen • gebrek aan energie • dorst • veranderde smaak • hartkloppingen • galsteenkoliek • pijn op de borst • algemeen gevoel van onbehagen • pijn • opgezwollen handen, enkels of voeten • moeite met concentratie • moeite met spreken • beven • moeite met ademhalen • rusteloosheid • koude rillingen • verhoging leverenzymen • stijging van bloeddruk

• Overgevoeligheid voor de werkzame bestanddelen of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen;
• Iedere situatie waarin opioïden gecontra-indiceerd zijn;
• Ernstige ademhalingsdepressie met hypoxia en/of hypercapnie;
• Ernstige chronische obstructieve longaandoeningen;
• Cor pulmonale;
• Ernstige bronchiale astma;
• Niet-door-opioïd geïnduceerde paralytische ileus;
• Matige tot ernstige leverfunctiestoornissen.
Bijkomend voor rustelozebenensyndroom:
• Voorgeschiedenis van misbruik van opioïden.

Volwassenen

• Startdosis (opioïd-naïeve patiënt): 10 mg oxycodon/5 mg naloxon om de 12 uur
• Max. dosis: 80 mg oxycodon/40 mg naloxon per dag

Toedieningswijze

• 2 toedieningen per dag, met 12 u interval (de dosis van de 2 toedieningen kan verschillend zijn)
• Met of zonder voedsel met voldoende vloeistof innemen
• Breken noch kauwen